تفاوت مدل OSI با TCP/IP در چیست ؟ هفت ﻻﯾﻪ اﯼ OSIدر ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺗﮏ ﻻﯾﻪ اﯼ TCP/IP، مشابه ﺑﺎ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﯾﮏ ﮔﺮوﻩ روﯼ ﯾﮏ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ خاص در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺗﮏ ﺗﮏ اﻋﻀﺎء ﮔﺮوﻩ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺠﺰا روﯼ ﺁن ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ خاص ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ .
در ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﮔﺮوهی هر ﺷﺨﺺ داراﯼ ﺷﺮح وﻇﺎﯾﻒ ﻣﺸﺨﺼﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ .
- هر گونه فعالیت اشتباه ﯾﮏ ﻓﺮد روﯼ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺑﻘﻴﻪ اﻓﺮاد ﮔﺮوﻩ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﻨﻔﯽ ﮔﺬاﺷﺘﻪ و درﻧﺘﻴﺠﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﮔﺮوهی ﺑﻪﻧﺘﻴﺠﻪ ﻧﺨﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ .
- ﻋﺪم ﺣﻀﻮر و ﯾﺎ ﻋﺪم ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺻﺤﻴﺢ ﯾﮏ ﻓﺮد در اﯾﻦ ﮔﺮوﻩ ﺑﺮاﺣﺘﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ .
- ﺗﻘﺴﻴﻢ وﻇﺎﯾﻒ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اﯼ انجام شده ﮐﻪ هر ﻓﺮد ﻋﻼرﻗﻢ واﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﮔﺮوﻩ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪوﻇﺎﯾﻒ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪﻩ ﺧﻮد را اﻧﺠﺎم دهد.
در مدل ﭼﻨﺪ ﻻﯾﻪ اﯼ OSI هر ﻻﯾﻪ ﻣﺴﺘﻘﻞ از ﻻﯾﻪ هاﯼ دﯾﮕﺮ ﻋﻤﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺑﺎ وﺟﻮد ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺑﻮدن ، ﻣﯽباﯾﺴﺖ واﺑﺴﺘﮕﯽ و ارتباط ﺑﻴﻦ ﻻﯾﻪ ها ﺣﻔﻆ ﺷﻮد ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اﯼ ﮐﻪ ﺣﺬف ﯾﮏ ﻻﯾﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻧﺮﺳﻴﺪن ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ هاﯼ ﮐﻞ ﻻﯾﻪ ها می ﺷﻮد .
ﺑﺎ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪن وﻇﺎﯾﻒ هر ﮐﺪام از ﻻﯾﻪ هر ، ارﺗﻘﺎء و ﺑﻬﺒﻮد ﻋﻤﻠﮑﺮد هر ﮐﺪام از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮاﺣﺘﯽ اﻣﮑﺎن ﭘﺬﯾﺮ ﺧﻮاهد ﺷﺪ. اﯾﻦ ﻧﻴﺎز ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻃﺮاﺣﯽ ﯾﮏ ﻣﺪل هفت ﻻﯾﻪ ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان OSI ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﺟﻬﺎﻧﯽ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ISO در ﺳﺎل ۴٨٩١ ﻣﻴﻼدﯼ ﺷﺪ .
آشنایی با مدل چند لایه OSI
ﻣﺪﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﻮﺳﺴﻪ ISO ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺟﻬﺎﻧﯽ در ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﺷﺒﮑﻪ اﯼ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮد ﯾﮏ ﻣﺪل هفت ﻻﯾﻪ اﯼ اﺳﺖ که هر ﮐﺪام از ﻻﯾﻪ ها داراﯼ ﺗﻮاﺑﻊ و ﺷﺮح وﻇﺎﯾﻒ ﺧﺎص ﺧﻮد ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ .
مدل چند لایه OSI
لایه Application Layer در مدل چند لایه OSI
Application Layer ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ اﯼ از اﺳﺘﺎﻧﺪاردها و ﺗﻮاﺑﻊ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ، ﺑﻪ ﻃﻮرﯾﮑﻪ وﻇﻴﻔﻪ ﺑﺮﻗﺮارﯼ ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﮐﺎرﺑﺮ از ﯾﮏ ﺳﻮﯼ و از ﺳﻮﯼ دﯾﮕﺮ ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻻﯾﻪ های زﯾﺮﯾﻦ خود را ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ دارد .
وﻗﺘﯽ ﺷﻤﺎ ﯾﮏ ﻣﺮورﮔﺮ ﺻﻔﺤﻪ web را باز می کنید ، اﯾﻦ ﻣﺮورﮔﺮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻧﺮم اﻓﺰار ﻻﯾﻪ هفتم وﻇﻴﻔﻪ ﺑﺮﻗﺮارﯼ ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﮐﺎرﺑﺮ را ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ دارد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺳﺮوﯾﺲ هاﯾﯽ ﭼﻮن ﺳﺮوﯾﺲ وب و ﺳﺮوﯾﺲ Email و کلیه صفحات گرافیکی که شما با آنها کار می کنید داراﯼ هوﯾﺖ ﻻﯾﻪ هفتمی هستند ﮐﻪ وﻇﻴﻔﻪ ﺑﺮﻗﺮارﯼ ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻻﯾﻪ هاﯼ زﯾﺮﯾﻦ و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﺮﻗﺮارﯼ ارﺗﺒﺎط ﮐﺎر ﺑﺎ ﺷﺒﮑﻪ را ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ دارﻧﺪ .
لایه Presentation Layer در مدل چند لایه OSI
Presentation Layer وﻇﻴﻔﻪ ﻓﺸﺮدﻩ ﺳﺎزﯼ و رﻣﺰﻧﮕﺎرﯼ دادﻩ ها را ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ دارد . ﻓﺸﺮدﻩ ﺳﺎزﯼ اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﮐﺎهش ﺣﺠﻢ اﻃﻼﻋﺎت ارﺳﺎﻟﯽ ﺑﺮ روﯼ ﺧﻄﻮط اﻧﺘﻘﺎل ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ . ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ در اﯾﻦ ﻻﯾﻪ ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﺗﺤﻮﯾﻞ ﻻﯾﻪ ﭘﺎﯾﻴﻦ ﺗﺮ ﺷﻮد ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺖ ﺑﺮ اﺳﺎس اﺳﺘﺎﻧﺪاردهاﯼ ﻣﻮﺟﻮد ﻓﺸﺮدﻩ ﺷﺪﻩ و ﺑﻪ ﻻﯾﻪ زﯾﺮﯾﻦ ﺗﺤﻮﯾﻞ دادﻩ ﺷﻮد و در ﺳﻮﯼ دﯾﮕﺮ اﻃﻼﻋﺎت درﯾﺎﻓﺘﯽ از ﻻﯾﻪ زﯾﺮﯾﻦ در اﯾﻦ ﻻﯾﻪ ﭘﺲ از ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪن ﻗﺎﻟﺐ ﻓﺸﺮدﻩ ﺳﺎزﯼ ، از ﺣﺎﻟﺖ ﻓﺸﺮدﻩ و ﮐﺪ ﺷﺪﻩ ﺧﺎرج ﺷﺪﻩ و ﺑﻪ ﻻﯾﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺗﺤﻮﯾﻞ دادﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد . به طور مثال ﺳﺮوﯾﺲ هاﯼ GIF وMP3 و JPEG و ZIP را ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ اﯼ از ﺳﺮوﯾﺴﻬﺎﯼ ﻻﯾﻪ ﺷﺸﻢ ﻧﺎم ﺑﺮد .
لایه Session Layer در مدل چند لایه OSI
Session Layer وﻇﻴﻔﻪ ﺑﺮﻗﺮارﯼ ﺷﺮاﯾﻂ ﯾﮏ جلسه ﺑﻴﻦ دو ایستگاه ﻧﻬﺎﯾﯽ را ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ دارد. وﻇﻴﻔﻪ ﺗﺄﯾﻴﺪ هوﯾﺖ و ﺑﺮﻗﺮارﯼ و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﯾﮏ جلسه و درﻧﻬﺎﯾﺖ اﺗﻤﺎم جلسه و ﺑﺮرﺳﯽ ﺣﺴﺎب را ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ دارد . ﭘﺲ از ﺑﺮﻗﺮارﯼ ﯾﮏ جلسه ، اﻃﻼﻋﺎت ﺗﺤﻮﯾﻞ ﻻﯾﻪ ﭼﻬﺎرم دادﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد . اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ ﮐﻪ از اﯾﻦ ﺳﻪ ﻻﯾﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺗﺤﻮﯾﻞ ﻻﯾﻪ ﭼﻬﺎرم دادﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد ، Data User ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﭘﺲ از ﺗﺤﻮﯾﻞ ﺑﻪ ﻻﯾﻪ ﭼﻬﺎرم ﺑﻪ ﻗﻄﻌﺎت اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ و در واﻗﻊ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻨﺪﯼ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ . و مشابه لایه های بالا بعد از انجام فرایند مربوط به خود اطلاعات را تحویل لایه بالایی یا پایینی خود می دهد.
لایه Transport Layer در مدل چند لایه OSI
Transport Layer وﻇﻴﻔﻪ ﺑﺮﻗﺮارﯼ ﯾﮏ ارﺗﺒﺎط end-to-end را ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ دارد . درواﻗﻊ اﯾﻦ ﻻﯾﻪ ، وﻇﻴﻔﻪ ﮐﻨﺘﺮل ارﺗﺒﺎط ﺑﺮﻗﺮار ﺷﺪﻩ راﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ دو ایستگاه ﻧﻬﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﮔﺬارد و ﺁﻣﺎدﮔﯽ ایستگاه ﻧﻬﺎﯾﯽ را ﺑﺮاﯼ درﯾﺎﻓﺖ ﺗﺮاﻓﻴﮏ ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﭘﺲ از ﺑﺮﻗﺮارﯼ ارﺗﺒﺎط ﺗﻮﺳﻂ ﻻﯾﻪ ﭼﻬﺎرم، ﺗﺮاﻓﻴﮏ هداﯾﺖ ﺧﻮاهد ﺷﺪ .
User Data ﺑﻌﺪ از ﺗﺤﻮﯾﻞ ﺑﻪ ﻻﯾﻪ ﭼﻬﺎرم در ﺑﺴﺘﻪ هاﯼ اﺳﺘﺎﻧﺪاردﯼ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺳﮕﻤﻨﺖ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻨﺪﯼ ﻣﯽ ﺷﻮد .
لایه Network Layer در مدل چند لایه OSI
Network Layer وﻇﻴﻔﻪ ﻣﺴﻴﺮﯾﺎﺑﯽ و هداﯾﺖ ﺗﺮاﻓﻴﮏ را ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ دارد . درواﻗﻊ وﻇﻴﻔﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻣﺴﻴﺮ درﻣﻴﺎن ﻣﺴﻴﺮهاﯼ ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ اﯾﻦ ﻻﯾﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. روﺗﺮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ دستگاه ﻻﯾﻪ ﺳﻮم وﻇﻴﻔﻪ ﻣﺴﻴﺮﯾﺎﺑﯽ و هداﯾﺖ ﺗﺮاﻓﻴﮏ را ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ دارد .
هداﯾﺖ ﺗﺮاﻓﻴﮏ در اﯾﻦ ﻻﯾﻪ ﺑﺮاﺳﺎس ﭘﺮوﺗﮑﻞ ها و اﻟﮕﻮرﯾﺘﻢ هاﯼ ﻣﺴﻴﺮﯾﺎﺑﯽ ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ ﺻﻮرت ﻣﯽ ﮔﻴﺮد. در اﯾﻦ ﻻﯾﻪ ﺁدرس دهی ﺑﺴﺘﻪ ها ﺑﺮاﺳﺎس ﭘﺮوﺗﮑﻞ IP ، IPX و ﯾﺎ talk Apple ﺻﻮرت ﻣﯽ ﮔﻴﺮد. دراﯾﻦ ﻻﯾﻪ هیچگونه ﭘﻴﮕﻴﺮﯼ ﺟﻬﺖ رﺳﻴﺪن و ﯾﺎ ﻧﺮﺳﻴﺪن ﺑﺴﺘﻪ ها ﺻﻮرت ﻧﻤﯽ ﮔﻴﺮد . درواﻗﻊ وﻇﻴﻔﻪ ﭘﻴﮕﻴﺮﯼ رﺳﻴﺪن ﺑﺴﺘﻪ ها ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ اﯾﻦ ﻻﯾﻪ ﻧﺨﻮاهد ﺑﻮد. ﺑﻠﮑﻪ وﻇﻴﻔﻪ ﻻﯾﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ .
لایه Data Link Layer در مدل چند لایه OSI
Data Link Layer وﻇﻴﻔﻪ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺳﺨﺖ اﻓﺰارﯼ ﻣﻮﺟﻮد در ﺷﺒﮑﻪ هاﯼ LAN را ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ دارد. در ﯾﮏ ﺷﺒﮑﻪ LAN از ﺁﻧﺠﺎﯾﯽﮐﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺳﺨﺖ اﻓﺰارﯼ در ﯾﮏ ﺑﺴﺘﺮ ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﻣﺸﺘﺮﮎ ﺑﻪ ﺗﺒﺎدل اﻃﻼﻋﺎت ﻣﯽ ﭘﺮدازﻧﺪ ، ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﯾﮑﺴﺮﯼ اﺳﺘﺎﻧﺪاردها ﺑﺮاﯼ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﯼ از ﺗﺼﺎدم و از ﺑﻴﻦ رﻓﺘﻦ دادﻩ وﺟﻮد دارد . ﺗﻌﺮﯾﻒ اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ها در ﻻﯾﻪ دوم از ﻣﺪل هﻔﺖ ﻻﯾﻪ اﯼ OSI ﺻﻮرت ﻣﯽ ﮔﻴﺮد .
اﻃﻼﻋﺎت درﯾﺎﻓﺘﯽ از ﻻﯾﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮ در ﺑﺴﺘﻪ هاﯾﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻓﺮﯾﻢ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻨﺪﯼ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺁدرس دهی هر ﻓﺮﯾﻢ ﺑﺮاﺳﺎس ﺁدرس ﺳﺨﺖ اﻓﺰارﯼ (Address MAC) ﺧﻮاهد ﺑﻮد .
ﯾﮑﯽ از ﺳﺨﺖ اﻓﺰارهاﯾﯽ ﮐﻪ وﻇﻴﻔﻪ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺳﺨﺖ اﻓﺰارﯼ و ارﺗﺒﺎط ها ﯾﮏ از ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮاﺳﺎس ﻻﯾﻪ دوم ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ دارد ﺳﻮﺋﻴﭻ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ . که می توانید در مقاله تفاوت هاب و سوئیچ در یک نگاه در مورد سوئیچ سیسکو بیشتر بدانید.
لایه Physical Layer در مدل چند لایه OSI
در Physical Layer اﻃﻼﻋﺎت درﯾﺎﻓﺘﯽ از ﻻﯾﻪ هاﯼ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺳﺮﯼ ﺑﻴﺘﻬﺎﯼ ٠ و ١ ﺷﺪﻩ و ﺟﻬﺖ اﻧﺘﻘﺎل ﺑﺮروﯼ ﺑﺴﺘﺮ ارﺗﺒﺎﻃﯽ ، ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﺳﻴﮕﻨﺎل اﻟﮑﺘﺮﯾﮑﯽ و ﯾﺎ ﻣﻮج ﻧﻮرﯼ ﺧﻮاهد ﺷﺪ. در اﯾﻦ ﻻﯾﻪ هیچ ﭘﺮدازﺷﯽ ﺑﺮ اﻃﻼﻋﺎت ارﺳﺎﻟﯽ و ﯾﺎ درﯾﺎﻓﺘﯽ ﺻﻮرت ﻧﻤﯽ ﮔﻴﺮد . ﻧﮑﺎﺗﯽ ﮐﻪ در اﯾﻦ ﻻﯾﻪ ﻣﻮرد اهمیت ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻮع ﺑﺴﺘﺮ ارﺗﺒﺎﻃﯽ و ﭘﻬﻨﺎﯼ ﺑﺎﻧﺪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺁن و ﻧﺮخ ارﺳﺎل اﻃﻼﻋﺎت و ﻧﻮع ﻣﺪوﻻﺳﻴﻮن ﻣﻮرد اهمیت ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ .
ﮐﺎرت ﺷﺒﮑﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ واﺳﻂ ارﺗﺒﺎﻃﯽ در اﯾﻦ ﻻﯾﻪ ، اﻃﻼﻋﺎت درﯾﺎﻓﺘﯽ از ﻻﯾﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮ را درﯾﺎﻓﺖ و ﭘﺲ از ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪﺑﻴﺘﻬﺎﯼ ﺻﻔﺮ و ﯾﮏ ، ﺗﺤﻮﯾﻞ ﺑﺴﺘﺮ ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﻣﯽ دهد .
نگاه کلی به بسته بندی فریم ها در مدل OSI
پیشنهاد می کنم مقاله آشنایی با پنج فرمان طلایی شبکه برای رفع عیب یابی به شما در زمان رفع عیب در شبکه بسیار مفید است.
آشنایی با تفاوت های مدل OSI و مدل TCP IP
نگاه کلی به تفاوت مدل OSI با TCP/IP
TCP/IP ﻣﺤﺼﻮل ﭘﺮوژﻩ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺗﯽ ﺷﺒﮑﻪ ARPANET ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺁژاﻧﺲ ﭘﺮوژﻩ هاﯼ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺗﯽ دﻓﺎﻋﯽ (DARPA) واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ وزارت دﻓﺎع اﻣﺮﯾﮑﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ .
اﯾﻦ ﻣﻌﻤﺎرﯼ ﮐﻪ اﻣﺮوزﻩ اﺳﺎس ﺷﺒﮑﻪ ﺟﻬﺎﻧﯽ اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ﯾﮏ ﻣﻌﻤﺎرﯼ ﭼﻬﺎر ﻻﯾﻪ اﯼ ﺑﻪ ﺷﺮح زﯾﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ :
ﺷﮑﻞ ﻓﻮق ﺗﻨﺎﻇﺮ ﺑﻴﻦ هفت ﻻﯾﻪ OIS ﺑﺎ ﭼﻬﺎر ﻻﯾﻪ TCP/IP را ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻣﯽ دهد . هماﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻣﺸﺎهدﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ ﺳﻪ ﻻﯾﻪ ﺑﺎﻻﯾﯽ از ﻣﺪل OSI ﺑﺎ ﻻﯾﻪ Application در ﻣﺪل TCP/IP و دو ﻻﯾﻪ ﭘﺎﯾﻴﻨﯽ ﺑﺎ ﻻﯾﻪ Access Network در ﻣﺪل TCP/IP ﻣﺘﻨﺎﻇﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ . وﻇﻴﻔﻪ هر ﮐﺪام از اﯾﻦ ﻻﯾﻪ ها ﻣﺘﻨﺎﻇﺮ ﺑﺎ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻣﺪل هفت ﻻﯾﻪ اﯼ OSI ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ .